Ik ben geboren in 1959 en opgegroeid in de omgeving van Nijmegen.
Na het behalen van mijn VWO-diploma heb ik tot 1986 gewerkt bij wat toen nog de Raad van Arbeid was en tegenwoordig de Sociale Verzekeringsbank is. In 1986 ben ik getrouwd met Tom en naar het noorden van het land verhuisd. Samen hebben we twee, inmiddels volwassen, zonen. Onze straat heet Cypressenlaan en dat is waar de naam Sandrak vandaan komt. Sandrak betekent namelijk ‘versteende hars van de cypres’. Het is de naam van ons huis, maar ook de naam die ik gebruik voor al mijn creatieve activiteiten.
Sinds mijn 19e jaar heb ik de ziekte van Crohn.
Gek genoeg is dit zowel een negatief als toch ook een positief element in mijn leven geweest. Negatief door alle beperkingen die deze ziekte mij oplegt, maar hierdoor heb ik wel de gelegenheid gehad een creatieve kant van mezelf te ontwikkelen, die ik anders misschien nooit ontdekt zou hebben. Ik heb jarenlang kinderfeestjes aan huis georganiseerd onder de naam Sandraks Knutselfeestjes. Helaas moest ik daar door omstandigheden in 2003 mee stoppen. Jammer, want ik deed het met veel plezier.
Eigenlijk ben ik altijd al met en voor kinderen bezig geweest.
Doordat ik op een gegeven ogenblik (nu zo’n 20 jaar geleden) de lay-out van de schoolkrant van onze kinderen ben gaan doen, kwam ik voor het eerst serieus in aanraking met de computer. Een van de daaruit voortvloeiende hobby’s is het maken van kleine tekeningetjes die ik verwerk tot animaties voor mijn website.
Later ben ik ook grotere computertekeningen gaan maken en dit leidde in 2004 tot mijn eerste kinderboek ‘Zonneschijn op blote voeten’. Dit boek is ook in een Engelstalige versie verschenen. De Nederlandse versie is volledig uitverkocht. Van de Engelse zijn nog wel enkele exemplaren verkrijgbaar.
In oktober 2014 is dan ook mijn tweede boek ‘Joppe zoekt zijn ei‘ verschenen. Hiervan zijn nog enkele exemplaren verkrijgbaar.
Verder fotografeer ik graag. Mijn favoriete onderwerpen zijn dieren en landschappen. Veel van deze foto’s zijn op mijn website te vinden. In eerste instantie fotografeerde ik door mijn ziekte vooral in de omgeving, maar sinds ik in 2010 een stoma gekregen heb, is mijn wereld een stuk groter geworden. Als gevolg daarvan staan nu ook foto’s van verdere bestemmingen, zoals Canada en IJsland, op mijn website. Maar het liefst fotografeer ik toch dieren. Vaak in dierentuinen, maar als ik de kans krijg ook in het wild.
Het was altijd mijn droom om ooit nog eens te leren om natuurgetrouwe dieren te tekenen. In 2015 kwam ik toevallig op de website van Gemma Gylling terecht. Zij tekent dieren met kleurpotlood in een stijl de mij heel erg aanspreekt. Gemma geeft ook een videocursus op Craftsy. Deze cursus heb ik gevolgd en dat was het begin van een heel nieuwe passie, waar ik heel veel plezier aan beleef. Ik heb al een aantal tekeningen gemaakt en wil daar dan ook op mijn blog regelmatig wat van laten zien.