Vanmorgen hebben we, na een extra rondje door een gemiste afslag, de drukte van Seattle achter ons gelaten. Het eerste stuk van de route ging langs beboste groene bergen met af en toe een meertje of riviertje. In de buurt van Ellenburg werd het steeds droger en vlakker, met nog een paar geelbruine zandheuvels. Het werd ook steeds rustiger op de weg. Overal staan bordjes met waarschuwingen, zoals ‘click it or ticket’ om vooral je gordel om te doen, of ‘no loitering or it will hurt’ tegen zwerfvuil.
Aan het begin van de middag kwamen we al in Moses Lake aan. Een vrij grote plaats met, zoals de naam al zegt, een meer. Ons hotel voor de komende nacht staat pal aan het water. Omdat het nog te vroeg is om in te checken zijn we eerst maar eens op zoek gegaan naar een Subway voor de lunch. Het is hier trouwens een stuk minder toeristisch dan in de gebieden waar we 2 jaar geleden waren. Men vraagt direct waar we vandaan komen en we hebben al vaak gehoord dat ze ons accent zo leuk vinden. Het is ook warm geworden. Gisteren was het in Seattle 22 graden maar inmiddels hier ruim 30. Na de lunch even naar de plaatselijke Wal-Mart voor flessen water en wat noodrantsoenen en autoruitenreiniger. Nu konden we wel inchecken in het hotel. Onze kamer heeft een balkon met uitzicht op het meer. Daar brengen we na het diner, als het buiten wat afgekoeld is, de avond door. Veel is hier verder ook niet te doen. Morgen rijden we naar Sandpoint in Idaho.