Gisteren zijn we over de beroerdste weg tot nu toe naar Sedona gereden. Als DT inderdaad werk maakt van zijn kreet ‘Make America great again’, dan mag ‘ie wel met de wegen hier beginnen. Kuilen, gaten en hobbels, en dat op de snelwegen.
We treffen het trouwens wel in de weekenden hier. Ook bij aankomst in Sedona om pakweg 12.00 was het afgeladen vol. Het bleek dat ze een cinco de mayo weekend hebben. Wederom nergens een parkeerplek te vinden, dus eerst maar naar het hotel, waar ze ons vertelden dat we pas om 16.00 konden inchecken. Het eerste hotel dat moeilijk deed als we iets eerder waren. Bij de anderen was het nooit een probleem. Maar goed, we zijn eerst maar naar de rand van Sedona gereden en hebben daar wat gegeten. Toen alsnog geprobeerd om naar de wijk met galeries en kunstzaakjes te komen waar ik graag heen wilde, maar dat was onbegonnen werk. Hordes rondrijdende auto’s op zoek naar een parkeerplek. Maar inmiddels konden we wel inchecken.
Tegen de avond zijn we alsnog naar Tlaquepaque Arts & Crafts Village en deze keer hadden we wel geluk en vonden we een parkeerplek onder een bordje met de tekst ‘Hot cars kill pets’. Tom snapte niks van dat bordje en vroeg zich hardop af waarom mooie auto’s gevaarlijker voor huisdieren zouden zijn dan andere. Ik heb het hem maar even uitgelegd. 😉
Toen ik uitgelachen was zijn we wat winkeltjes en galerietjes gaan bekijken. Het geheel is heel erg sfeervol, met mooie dingen en gezellige pleintjes met bomen en standbeelden. Sedona heeft een hele grote kunstenaarsgemeenschap en ook heel veel New Age winkeltjes. Men zegt dat Sedona een plaats is met magische krachten, een centrum voor spiritualiteit. Sommige van de rode rotsen die Sedona aan alle kanten omringen zouden oeroude, magische (Indiaanse) krachten hebben. Op elke straathoek zitten dan ook healers, waarzeggers, winkeltjes met kristallen enz. In een van de galeries heb ik mijn verjaardagscadeau gevonden. Een prachtige hanger met bijpassende ring met Larimar en Topaas.
Vanmorgen werd ik rond 2.00 wakker toen mijn telefoon alsmaar lawaai begon te maken. Normaal zet ik hem ’s nachts op stil, maar dat was ik deze keer dus vergeten. Met als gevolg dat er alsmaar appjes met felicitaties binnenkwamen door de 9 uur die het hier vroeger is dan in NL. Om Tom niet wakker te maken heb ik de telefoon maar snel onder een stapel kussens gestopt. Vanmorgen heb ik ze allemaal gelezen. Iedereen bedankt voor alle lieve berichtjes.
Vanmorgen hebben we in een roze jeep een ruige tocht door de omgeving gemaakt. Erg leuk, maar ik heb toch maar voor de zekerheid mijn stomasteunband omgedaan. In de middag zijn we naar Jerome gereden. Een stadje in oude stijl. Erg leuk om te zien, maar ook weer ontzettend druk en geen enkele vrije parkeerplaats. Vlakbij is een soort museumpje, eigenlijk niet meer dan een veredelde schroothoop, met hele oude auto’s, machines enz. Heel leuk om foto’s te maken. Inmiddels moesten we nodig wat eten en besloten we naar een minder drukke plaats in de buurt te rijden. Jammer dus. Daar waren wel restaurants maar die waren allemaal gesloten. Dan maar terug naar Sedona, maar ook daar niks te vinden. Uiteindelijk hebben we onze noodrantsoenen, te weten chips en energybars, moeten aanspreken. We snappen nu dus ook waarom het in het centrum van Sedona en in Jerome zo druk was. Alleen daar kun je blijkbaar iets te eten vinden op zondag en de kunst is er op tijd te zijn….
Vanavond zijn we wederom naar Tlaquepaque gegaan en hebben er op een overdekt terrasje heerlijk gegeten. Afgesloten met een Chai latte voor mij en een dubbele espresso waar Tom heel erg blij van werd. Die mist de koffie van thuis. De koffie hier is slootwater. Inmiddels is het hier gaan regenen. Hadden ze al voor vanochtend voorspeld, maar gelukkig hielden we het droog tijdens de jeeptour. Morgen naar Blythe. Een lange rit en niet erg interessant. Vooral Highway. Maar om in 1 keer door te rijden naar Palm Springs is teveel. Bovendien hebben we nu overmorgen de tijd om een omweg maken door Joshua Tree NP.
